Co aktualnie czytasz?

P i P czytalam jakies 4 razy . są 3 obszerne częsci więc troszke czasu to zajmuje ale to moja ukochana ksiązka ;D

jak lubicie obyczajowo- historyczne to polecam ;D

Aa. Dziady biblioteczne, nie ma co. Termin zawsze jest za krótki Very Happy

Właśnie, właśnie, Chelsea, dziel się wrażeniami Wink

Moje ambitne plany na teraz obejmują "Adriana Mole'a" części dwie, którego przeczytałam kilka pierwszych stron i już czuję, że trafi do moich ulubionych, "Marker" Robina Cook'a, niedokończone "Niedokończone Opowieści" Tolkiena, i jeszcze nieprzeczytane przeze mnie opowiadania Holmesowe w wersji oryginalnej. Może mi starczy na trzy tygodnie Very Happy

Ciągle zapominam, żeby zapytać w bibliotece o "Północ i Południe"! Chyba będę musiała z tym poczekać do następnych wakacji.
A teraz zacznę czytać "Ludzi bezdomnych" Żeromskiego. Na potrzeby szkolne, oczywiście... Razz

Właśnie skończyłam Pannę Nikt Tomka Tryzny (i nie mam zielonego pojęcia za co ta książka miała tak wysokie oceny), a teraz nie mam, co czytać, więc trzeba będzie się wybrać do biblioteki Very Happy

"Mitologię" Parandowskiego, drugi najlepszy środek nasenny w postaci książki Very Happy

Jestem w połowie pierwszego tomu serii Millenium "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet". Podoba mi się Smile

I tak należy Ci się podziw Very Happy

Hm, "Wspólnik" rzeczywiście brzmi ciekawie. Ale co dokładnie Ci nie pasowało w stylu? Wink

Oo, no widzisz. Nie było tak źle z tym wszystkim Smile

Wchłonęłaś książkę o mitologii Greckiej? Nie wierzę. Cały czas sądziłam, że to kwestia tego, że te mity są tak beznadziejnie durne i patologiczne, ale może tu rzeczywiście ma coś do rzeczy styl Parandowskiego. Tak czy inaczej, tego się nie da czytać, po prostu się nie da xD

Lektura historyczna? A co to za nowe ustrojstwo? Very Happy

Ogólnie denerwował mnie w stylu Grishama konkretyzm. To było opisanie bardzo zwięźle (choć miało chyba z 300 stron ;P) i brakowało tam emocji. Przynajmniej dla mnie. Nie czułam żadnego strachu, współczucia, czegokolwiek, gdy czytałam opis jak torturowano Patricka. Nic. Myślę, że Grisham ma bardziej taki ''męski'' styl, tzn. będzie on pasował mężczyznom, bo choć jest tam wątek miłosny jest on bardzo zwięzły. Ale muszę przyznać, że autor ciekawe tematy wybiera i zakończenie bardzo mnie zaskoczyło, tylko do końca nie jestem pewna czy pozytywnie.

Nie, to Parandowski ma jakiś specyficzny styl. No bo jak można czytać coś w stylu: ,,Spójrz człeku, otóż Atena w swej lśniącej zbroi jedzie w swym rydwanie''? No jak? Dobra, nie przeszkadza mi taki język troszeczkę staroświecki, zresztą patrząc kiedy on to pisał, to jest to wskazane, ale gdyby on chociaż wybrał ciekawsze opowiadania/mity do poszczególnych bogów, to byłoby to lepsze. A Parandowski ma strasznie męczący styl... Och i jeszcze te niepotrzebne wzmianki, jaki rzeźbiarz jak przedstawił bogów. Na co komu to? I tak nikt tego nie spamięta Very Happy

Moja historyczka wymyśliła sobie, że mamy przeczytać jedną przez nas wybraną lekturę historyczną o starożytnej Grecji i średniowieczu (bo te dwie epoki będziemy omawiać w tym roku) i będziemy z tego pisać test. Nauczycielka pracuje też w bibliotece, stąd myślę, że mamy tą lekturę. Zresztą nie jest tak źle i trochę ma racji. Zawsze coś z lektury zapamiętamy, a nie jest ona narzucona (można nawet z 6 mitów pisać), więc tak źle nie ma. Tylko czasu brak ;/

Ach, rozumiem. Książka bez emocji to jednak nie jest to samo. Ale może to jest po prostu coś charakterystycznego dla pisarzy, bo jak teraz o tym myślę, to wszystkie powieści autorstwa mężczyzn, jakie czytałam, były dość konkretne, a jeśli pojawił się wątek miłosny, to bardzo okrojony i oględny. Ciekawe Very Happy

Nie każdy mężczyzna ma konkretny styl, tu się z Tobą nie zgodzę. Przeczytaj jakąkowiek książkę Paulo Coelho. Tego faceta nie da się zaliczyć do konkretnych osób. Czasami mam nawet wrażenie, że on za bardzo krąży w okół tematu. Na myśl jeszcze mi przychodzi Jonathan Carroll. Ciekawy pisarz. Jego książki są naprawdę wartościowe, choć momentami mogą wydawać się dziwne, z powodu tematów jakich się on podejmuje.

O Paulu Coelho słyszałam, ale nic jego autorstwa nie czytałam, wyjąwszy może jakiś fragment z podręcznika do polskiego, a drugiego pana nie znam zupełnie. Z tego, co mówisz, podburzają moją teorię. Jakoś to przeżyję Very Happy